Brunnemann, Johann: Johannis Brunnemanni, Ic Consiliarii quondam Brandenb, & in Academiae Francofurtana Ordinarii, De Jure Ecclesiastico : Tractatus Posthumus, In Usum Ecclesiarum Evangel. & Consistoriorum Concinnatus, Et Necessariis Supplementis adauctus a Samuele Strykio, JC. ; Accesserunt [...]. Francofurti & Lipsiæ ; [Wittenberg ; Berlin] : Meyer : Zimmermann, 1709
Content
Vorderdeckel
Engraved titlepage
Titelblatt
Widmung
[Prefatio ad Lectorem.]
Index Capitum.
Tractatus De Iure Ecclesiastico
Liber I. De Iure Personarum Ecclesiaticarum.
Cap. I. De Ecclesia ipsa.
6 Caput II. De summa in terris sacra vel Ecclesiastica potestate.
31 Caput III. De Legibus, ex quibus de causis Ecclesiasticis iudicandum.
39 Cap. IV. De functione Ecclesiastica in genere.
47 Caput V. De collatione functionis Ecclesiasticae.
86 Cap. VI. De Officio ac Potestate Ministrorum Christi & verbi eius.
86 Membrum I. De Officio Ministrorum in genere, & Concursu Officii Magistratus Politici.
146 Membrum II. De Munere docendi privato, & necessitate Visitationis Domesticae.
163 Membrum III. De Administratione Sacri Baptismi.
173 Membrum IV. De Sacramento Corporis & Sanguinis Iesu Christi.
187 Membrum V. De Catechisatione.
192 Membrum VI. De Oratione, tanquam parte officii Sacerdotalis.
200 Membrum VII. De Cura miserabilium Personarum.
213 Membrum VIII. De Musica Ecclesiastica & Ritibus Ecclesiasticis
221 Membr. IX. De Disciplina Ecclesiastica.
229 Membr. X. De Vita & Honestate Clericorum.
242 Membr. XI. De Gradibus Clericorum.
247 Membr. XII. De Iuribus Episcoporum.
270 Libri Secundi.
270 Caput I. De Rebus mere Spiritualibus.
270 Membrum I. De Verbo Dei.
283 Membrum II. De Sacramentis, in specie de Baptismo.
295 Membrum III. De Sacramento Coenae.
305 Membr. IV. De Reliquis Sacramentis.
311 Cap. II. De Rebus Corporalibus Consecratis.
327 Cap. III. De bonis immobilibus Ecclesiae.
334 Caput IV. De Rebus Incorporalibus & in specie de Praebendis.
340 Cap. V. De Salariis Ministrorum.
360 Cap. VI. De Decimis.
381 Caput VII. De Voto.
389 Caput VIII. De Iure Patronatus.
432 Caput IX. De Censibus Ecclesiasticis, Exactionibus & Procurationibus.
444 Caput X. De Peculio Clericorum.
451 Caput XI. De Usucapione & Praescriptione rerum Ecclesiasticarum.
459 Caput XII. De Ultimis voluntatibus.
486 Caput XIII. De Successione ab intestato.
491 Caput XIV. De contractibus in genere.
498 Caput XV. De Privilegio Ecclesiae circa Contractus singulos.
517 Caput XVI. De Societate Coniugali.
597 Caput XVII. De Dissolutione Matrimonii.
643 Caput XIIX. De Delictis.
687 Caput XIX. De Poenis.
725 Liber III. De Processu Consistoriali.
725 Cap. I. De Iurisdictione & Foro Ecclesiastico.
748 Caput II. De Processu ipso, Et in specie De Denunciatione & Citatione.
758 Caput III. De Audientia, Litis Contestatione & Reconventione.
765 Caput IV. De Probatione.
776 Caput V. De Iuramento.
787 Caput VI. De Prasumptionibus.
792 Caput VII. De Exceptionibus & Praescriptionibus.
800 Caput VIII. De Disputationibus partium & Conclusione.
803 Cap. IX. De Sententia.
812 Caput X. De Appellatione & Supplicatione.
825 Cap. XI. Et Ult. De Executionibus Sententiarum.
Index Rerum Praecipuarum, Quae in Iure Ecclesiastico continentur.
Iohannis Brunnemanni Ic. Ad Regulas Iuris Canonici Praelectiones Publicae.
Regulae Iuris Canonici ex Libro V. Decretalium.
Regula I. Omnis Res per quascunque causas nascitur, per easdem etiam dissolvitur.
4 Regula II. Dubia semper in meliorem partem sunt interpretanda.
5 Regula III. Utilius scandalum nasci permititur, quam veritas relinquitur.
6 Regula IV. Necessitas ex illicito facit licitium.
7 Regula V. Quod latentur aut per vim, aut alias illicite introductum est, nulla debet stabilitate subsistere.
7 Regula VI. Tormenta indiciis sufficientibus non praecendentibus inferri non debent.
8 Regula VII. Quicquid committitur in persona vel re Deo consecrata, sacrilegium est.
9 Regula IIX. Qui facit invitus, quod facere debet, aliter, quam debet, facit, & ita non facit.
10 Regula IX. Reus unius Praecepti; Reus est totius Legis.
10 Regula X. Non est iusta Pastori Excusatio, si Lupus Oves comedat, & Pastor nesciat.
11 Regula XI. & ult. Pro spiritualibus obtinendis non praestatur Homagium, sed tantum iuramentum obedientiae.
12 Ex Libro VI. Decretal.
12 Regula I. Beneficium Ecclesiasticum non potest licite sine institutione Canonica obtineri.
13 Regula II. Malae fidei possessor ullo tempore non praescribit.
14 Regula III. Sine possessione Praescriptio vel usucapio non procedit.
15 Regula IV. Peccatum non dimittitur, nisi restituatur ablatum.
16 Appendix Ad Regulam Iuris IV. Libri VI.
16 In Qua Continentur Stricturae Ad Relectiones Duas Priores Didaci Covarruviae ad d. Reg.
32 Secundae Relectionis Principium De Restitutionis Origine Et Usuris Restituendis.
37 §. I. De Furti Et Rapinae Restitutione.
42 §. II. De Restitutione Propter Fornicationem Facienda.
52 Regula V. Peccati venia non datur, nisi correcto.
53 Regula VI. Nemo potest ad impossibile obligari.
54 Regula VII. Privilegium personale personam sequitur, & cum persona exstinguitur.
55 Regula VIII. Semel malus semper praesumitur talis.
56 Regula IX. Ratum quis habere non potest, quod Nomine ipius non est gestum.
56 Regula X. Ratihabitionem retrotrahi, & mandato aequiparari, dubium non est.
57 Regula XI. Cum sint partium obscura, reo favendum potius est, quam Actori.
58 Regula XII. In Iudiciis non est acceptio personarum habenda.
59 Regula XIII. Ignorantia facti non Iuris excusat.
60 Regula XIV. Cum quis succedit in ius alterius, iustam ignorantiae causam habere praesumitur.
61 Regula XV. Odia restringi, & favores convenit ampliari.
63 Regula XVI. Decet concessum a Principe Beneficium esse mansurum.
64 Regula XVII. Indultum a Iure beneficium auferendum alicui non est.
65 Regula XVIII. Non firmatur tractu temporis quod ab initio non subsistit.
66 Regula XIX. Non est sine culpa, qui rei, quae ad eum non pertinet, se immiscet.
66 Regula XX. Nullus pluribus uti defensionibus prohibetur.
67 Regula XXI. Quod semel placuit, amplius displicere nequit.
68 Regula XXII. Non debet quis alterius odio praegravari.
69 Regula XXIII. Sine culpa nisi subsit causa, non est aliquis puniendus.
70 Regula XXIV. Quod quis mandato Iudicis facit, dolo facere non videtur, cum habeat parere necesse.
70 Regula XXV. Mora sua cuilibet est nociva.
71 Regula XXVI. Ea, quae fiunt a Iudice, si ad eius officium non spectant, viribus non subsistunt.
72 Regula XXVII. Scienti & consentienti non fit iniuria, nec dolus.
74 Regula XXIIX. Quae a iure communi exorbitant, nequaquam in consequentiam trahenda sunt.
76 Regula XXIX. Quod omnes tangit, ab omnibus debet approbari.
77 Regula XXX. In obscuris minimum est sequendum.
79 Regula XXXI. Eum, qui certus est, certiorari ulterius non oportet.
80 Regula XXXII. Non licet actori, quod reo licitum non existit.
80 Regula XXXIII. Mutare quis Consilium suum non potest in alterius detrimentum.
82 Regula XXXIV. Generi per speciem derogatur.
83 Regula XXXV. Plus semper in se continet, quod minus est.
84 Regula XXXVI. Pro Possessore habetur, qui dolo desiit possidere.
85 Regula XXXVII. Utile per inutile non debet vitiari.
86 Regula XXXIIX. Ex eo non debet Fructum quis consequi, quod nisus est impugnare.
88 Regula XXXIX. Cum quid prohibetur, prohibentur omnia, quae ex eo sequuntur.
89 Regula XL. Pluralis locutio duorum numero est contenta.
90 Regula XLI. Imputari non debet ei, per quem non stat, si non facit, quod per eum est faciendum.
90 Regula XLII. Accessorium sequitur naturam sui Principalis.
92 Regula XLIII. Qui tacet, consentire videtur.
92 Et Regula XLIV. Is, qui tacet, non fatetur, nec consentire videtur.
94 Regula XLV. Inspicimus in obscuris, quod verosimilius est, vel quod plerumque fieri consvevit.
95 Regula XLVI. Is, qui succedit in ius alterius, eodem iure uti debet.
96 Regula XLVII. Praesumitur ignorantia, ubi scientia non probatur.
97 Regula XLIIX. Locupletari aliquis non debet cum alterius iniuria vel damno.
99 Regula XLIX. In poenis benignior interpretatio facienda est.
100 Regula L. Actus legitimi conditionem non recipiunt, nec diem.
101 Regula LI. Semel Deo dicatum, non est ad usus humanos ulterius transferendum.
102 Regula LII. Non praestat impedimentum, quod de Iure non sortitur effectum.
103 Regula LIII. Cui licet quod plus est, licet etiam quod minus.
104 Regula LIV. Qui prior est tempore, potior est in iure.
106 Regula LV. Duplex est Regula: Prima: Qui sentit onus, etiam debet sentire commodum. Altera vice versa: Qui sentit commodum [et]c.
107 Regula LVI. In re communi potior est causa prohibentis.
108 Regula LVII. Contra eum, qui Legem dicere potuit, apertius est interpretatio facienda.
109 Regula LIIX. Non est obligatorium contra bonos mores praestitum Iuramentum.
111 Regula LIX. Dolo facit, qui petit, quod restituere oportet eundem.
112 Regula LX. Non est in mora, qui se potest exceptione legitima tueri.
112 Regula LXI. Quod ob gratiam alicui conceditnr, non est in eius dispendium retorquendum.
114 Regula LXII. Nullus ex Consilio, dummodo fraudulentum non fuerit, obligatur.
115 Regula LXIII. Exceptionem obiiciens non videtur de intentione Adversarii confiteri.
116 Regula LXIV. Quae contra Ius fiunt, debent utique pro infectis haberi.
117 Regula LXV. In pari delicto vel causa potior est possidentis conditio.
117 Regula LXVI. Cum non stat per eum, ad quem pertinet, quo minus conditio impleatur, haberi debet perinde, ac si impleta fuisset.
118 Regula LXVII. Quod alicui suo non licet nomine, nec alieno licebit.
119 Regula LXIIX. Potest quis per alium facere, quod per se ipsum facere potest.
120 Regula LXIX. In malis promissis fidem servare non expedit.
122 Regula LXX. In Alternativis sive disiunctivis debitoris est Electio et sufficit alterum impleri.
123 Regula LXXI. Qui ad agendum admittitur, est ad excipiendum multo magis admittendus.
124 Regula LXXII. Qui facit per alium, est perinde, ac si faciat per se ipsum.
126 Regula LXXIII. Factum legitime retractari non debet, licet casus postea eveniat, a quo inchoari non potuit.
127 Regula LXXIV. Quod alicui gratiose conceditur, trahi non debet ab aliis in Exemplum.
127 Regula LXXV. Frustra sibi fidem quis postulat ab eo servari, cui fidem a se praestitam servare recusat.
129 Regula LXXVI. Delictum personae non debet in detrimentum Ecclesiae redundare.
130 Regula LXXVII. Rationi congruit, ut succedat in onere, qui substituitur in honore.
131 Regula LXXIIX. In Argumentum trahi non debent, quae propter necessitatem aliquando sunt constituta.
132 Regula LXXIX. Nemo potest plus iuris transferre in alium, quam sibi competere dignoscatur.
133 Regula LXXX. In toto partem non est dubium contineri.
134 Regula LXXXI. In generali concessione non veniunt ea, quae quis non esset verosimiliter in specie concessurus.
135 Regula LXXXII. Qui contra Iura mercatur, bonam fidem non praesumitur habere.
136 Regula LXXXIII. Bona fides non patitur, ut semel exactum iterum exigatur.
137 Regula LXXXIV. Cum quid una via prohibetur alicui, ad id alia via non debet admitti.
139 Regula LXXXV. Contractus ex conventione legem (formam) accipiunt.
140 Regula LXXXVI. Damnum, quod quis culpa sua sentit, non videtur sentire.
141 Regula LXXXVIII. Infamibus portae dignitatum non patent.
143 Regula LXXXVIII. Et Ultima. Certum est, quod is committat in legem, qui legis verba complectens, contra legis nititur voluntatem.
Index Rerum Praecipuarum. ...
Samuelis Strykii, Ic. Tractatus De Dissensu Sponsalitio, Cum materiis quibusdam affinibus, De Nullitate Matrimonii, Et Desertione Malitiosa. Variis praeiudiciis ac Collegiorum Responsis confirmatus. ...
Widmung
Lectori Benevolo Salutem.
Tractatus De Dissensu Sponsalitio.
Prooemium.
3 Sectio I. De Fundamento Obligationis Sponsalitiae.
35 Sectio II. De Dissensu Unius Desponsatorum.
83 Sectio III. De Dissensu Utriusque Desponsatorium.
116 Sectio IV. De Concursu Sponsaliorum.
118 Caput I. De Diversitate Sponsaliorum.
141 Caput II. De Concursu Sponsaliorum Publicorum Inter Se.
152 Caput III. De Concurso Publicorum Et Clandestinorum.
157 Caput IV. De Concursu Purorum Et Conditionatorum.
164 Caput V. De Poenis Plurium Sponsaliorum.
170 Sectio V. De Nullitate Matrimonii.
254 Sectio VI. De Desertione Coniugum Malitosa.
300 Appendix
300 I. Sr. Churfürstl. Durchl. zu Brandenburg/ Unsers Gnädigsten Herrn/ Renovirte Constitution, Von Verlöbniß und Ehe-Sachen.
308 N. II. Rescriptum Electorale ad Regimen Magdeburgicum, de matrimonio in pari gradu non permittendo.
308 N. III. Renovirte Fürstliche Verordnung/ Wegen Verbotenen heimlichen Verlobungen/ und wie es inskünftige in Ehe- und Verlöbniß-Sachen zu halten.
313 N. IV. Eines Hochweisen Raths der Stadt Hamburg Edictum poenale.
Index Rerum Praeciparum.
Rückdeckel