Drucke des 16. Jahrhunderts (VD16) / DANIELIS HOFMANNI D.|| DE VSV ET AP-||PLICATIONE NO-||TIONVM LOGICARVM || ad res Theologicas || ET || DE INVSITATARVM || praedicationum reductione,|| Aduersus [...]

jump to main content

Hofmann, Daniel: DANIELIS HOFMANNI D.|| DE VSV ET AP-||PLICATIONE NO-||TIONVM LOGICARVM || ad res Theologicas || ET || DE INVSITATARVM || praedicationum reductione,|| Aduersus [...]. Frankfurt/Main : Kopf, Peter : Saur, Johannes aus Wetter, 1596

Content

9 Pars Prima. Theologia vera & syncera qualis sit scientia & sapientia.

26 Pars Altera De Cocleni Problemata 51. libri 3. An, ut praedicatio, Caliias est Homo, sic ista, Deus est spiritus, sit essentialis?

26 Distinctio, I. Consiliu[m] & scopus disputationis Goclenii & aliorum.
29 Distinctio II. Quod modi Logici, respicere debeant modos essendi.
33 III. De usu modorum Logicorum in Theologia.
36 IIII. An Deus cum a creaturis plus quam genere exquisito, & accurato differat, (quod concedit Goclenius) conveniat tamen cum iisdem genere Logico?
38 V. Quod homines non leviter literis tincti Goclenio adversentur.
41 VI. Quod reductiones Goclenii sint minime tolerandae.
42 VII. Quod Goclenii argumentum sit alienum a scopo, cum ait Deum esse causam efficientem.
45 VIII. Quod Goclenius dum removet Deum in se consideratum ipso facto probet se reductioni suae diffidere?
45 IX. Quaeritur, cum exquisitum genus Logicum incommodum sit Deo, quomodo rudius quiddam illi magis logicae conveniat, & quomodo accuratus logicus in non exquisito illo quiescere poßit?
46 X. Si Deus cum creaturis sub communi genere collocetur, quaeritur, quomodo non detrahatur Deus a sublimitate sua, ad humilitate[m] creaturae, vel contra creatura ad sublimitatem divinam non conscendat?
48 XI. Si per genus logicum Deus a sua sublimitate ad creaturae humilitatem non de trahatur aut contra, creatura ab humilitate sua ad sublimitatem divinam non conscendat, quaeritur quaena[m] Deo quidditas tribuatur per genus illud logicum?
50 XII. Quod natura Dei Definitionem & naturam generis logici respuat, probatur testimonio Thomae.
53 XIII. Respondetur ad loca ex Aristotele adducta.
59 XIIII. Etiamsi Entia creata Esse suum a summo Ente accipiant, tamen hinc genere & speciei cognationem non manare.
61 XV. Etiam si omnia sint Entia & bona per participationem primi Entis & summi Boni, inde tamen non consequi, eiusdem ad unum genus cum creaturis reductionem.
61 XVI. Explicatur dictum Dionysii, Deum esse & Omnia & Nihil.

64 Tertia Pars De Inusitatarum praedi cationu[m] reductione. Ad problema 63. 64. 65. partis 3.

Rückdeckel